Jestem w Krakowie. Mam tu dziś spotkanie. Wczoraj wieczorem nie mogło mnie nie być przed konsulatem Rosji. Setki młodych ludzi, którzy przyszli z nadzieją, że ich głos zostanie wysłuchany.
Wczorajszy dzień był trudny chyba dla każdego. Ta wojna jest jak rak, który odwraca życie do góry nogami. Od razu pomyśleliśmy sobie o rodzinach onkologicznych, które na co dzień muszą zmagać się z wrogiem, jaki jest nowotwór. Do tego dochodzi dziś dodatkowy strach w obliczu wojny. Nie wyobrażam sobie, co muszą czuć te rodziny. Przecież leczenie nie może czekać… Zastanawialiśmy się, co jako #pandateam możemy zrobić w tej sytuacji. Jeżeli ktoś z Was wie, że możemy gdzieś być potrzebni, to koniecznie dajcie nam znać. Zgłosiliśmy już fundację do różnych inicjatyw pomocowych. Równocześnie chcemy nadal wypełniać misję, jaką jest oswajanie onkorzeczywostości. Dlatego działamy dalej, nie oglądając się za siebie.
Dziś kierunek Warszawa, a jutro Hospicjum Dziecięce Promyczek 
Dobrze, że jesteście
Filip